Intermitterend vasten met verrassende resultaten
Vasten is eigenlijk een oeroude, verwaarloosde functie. Echter, doordat we tegenwoordig vrijwel altijd iets te eten tot onze beschikking hebben, hoeven we deze functie nooit te activeren in ons lichaam.
Wat kunnen we daaraan doen?
Er is een grote hoeveelheid veelbelovend onderzoek naar intermitterend vasten (Intermediary Fasting of IF) gedaan op dikke ratten. IF is het bewust niet eten tijdens langere periodes. Deze testen met ratten lieten zien dat door de toevoer van voeding te blokkeren, zij gewicht verloren. Dit zorgde ervoor dat hun bloeddruk, cholesterol en bloedsuikers verbeterden. Ook studies bij mensen hebben aangetoond dat IF veilig en ongelooflijk effectief is en na de eerste paar sessies (gewenning) goed is vol te houden.
Een groeiend aantal onderzoeken suggereert dat de timing van het vasten de sleutel is en IF een realistische, duurzame en effectieve benadering is voor gewichtsverlies en diabetespreventie.
Het achtergrondverhaal over intermitterend vasten
IF als afslankmethode bestaat al eeuwen in verschillende vormen, maar werd in 2012 zeer populair door de BBC-uitzending van journalist Dr. Michael Mosley, de tv-documentaire Eat Fast, Live Longer en het boek The Fast Diet. Tot slot volgende het boek The 5 van journaliste Kate Harrison, waarin zij een dieet deelt dat gebaseerd is op haar eigen ervaring. De bestseller The Obesity Code uit 2016 van Dr. Jason Fung genereerde een gestage positieve buzz naarmate de anekdotes over de effectiviteit van IF zich verspreidden.
De Obesitas Code bleek een bron die het meest op bewijs was gebaseerd. Fung combineert met succes veel onderzoek, zijn klinische ervaring en verstandige voedingsadviezen, en pakt ook de sociaaleconomische krachten aan die samenzweren om ons dik te maken. Hij is er heel duidelijk over dat we meer fruit en groenten, vezels, gezonde eiwitten en vetten moeten eten, terwijl we suiker, geraffineerde granen en bewerkte voedingsmiddelen juist moeten vermijden. En dat we in vredesnaam moeten stoppen met snacken.
Intermitterend vasten kan helpen bij het afvallen
IF is intuïtief logisch. Het voedsel dat we eten wordt afgebroken door enzymen in onze darmen en komt uiteindelijk als moleculen in onze bloedbaan terecht. Koolhydraten, met name suikers en geraffineerde granen (denk aan witte bloem en witte rijst), worden snel afgebroken tot suiker, die onze cellen gebruiken voor energie. Als onze cellen het niet allemaal gebruiken, slaan we het op in onze vetcellen als, nou ja, vet. Maar suiker kan onze cellen alleen binnendringen met insuline, een hormoon dat in de alvleesklier wordt gemaakt. Insuline brengt suiker in de vetcellen en houdt het daar.
Tussen de maaltijden door, zolang we niet snacken, zullen onze insulinespiegels dalen en kunnen onze vetcellen hun opgeslagen suiker vrijgeven om als energie te worden gebruikt. We verliezen gewicht als we onze insulinespiegels laten dalen. Het hele idee van IF is om de insulinespiegels ver en lang genoeg te laten dalen om ons vet te verbranden.
Nieuw onderzoek suggereert dat niet alle IF-benaderingen hetzelfde zijn. Sommige zijn heel redelijk, effectief en duurzaam, vooral in combinatie met een voedzaam plantaardig dieet.
We zijn geëvolueerd om synchroon te lopen met de dag/nacht-cyclus, d.w.z. een circadiaans ritme. Ons metabolisme heeft zich aangepast aan voedsel overdag, ‘s nachts slapen. Nachtelijk eten geeft een hoger risico op obesitas en diabetes.
Eerste studies bij mensen die het vasten om de andere dag vergeleken met elke dag minder eten, toonden aan dat beide ongeveer even goed werkten voor gewichtsverlies, hoewel veel mensen worstelen met de vastendagen.
Eet niet voor het slapen gaan en las af en toe, wellicht om de twee maanden, een IF periode van 3 dagen in. Drink alleen water tijdens deze tijd en blijf actief. Door helemaal niets te eten kan het lichaam tot rust komen en alle afvalstoffen veel sneller en grondiger afstoten. Dit proces heet autofagie, klik hier om naar het artikel te gaan.
Het autofagie proces vindt altijd plaats, het loopt op de achtergrond, totdat er niets wordt gegeten. Dan springt het fulltime in actie om het lichaam van alle niet essentiële cellen te ontdoen. De conservatie van energie is tijdens het vasten een prioriteit en alle vetcellen, dood of stervend weefsel worden zo snel mogelijk afgevoerd. Daarom zien we een enorme verjonging plaatsvinden tijdens het vasten en de periode daarna. Ook verdwijnen depressies, gebrek aan energie en ontstekingen als sneeuw voor de zon.